Een lekker winterzonnetje en aangename temperaturen. Het perfecte weer om een mooie orientatieloop te organiseren. En de kaart beloofde zoals in het verleden een mooie wedstrijd. Snel, fysiek zwaar maar toch mooie technische stukken waar menog orienteur zijn tanden al eens op stuk gebeten heeft. Zelf goed gestart, eventje een schijnbeweging gemaakt op het eerste been, maar herpakt en toch een betere keuze gemaakt. Het was goed uitkijken geblazen want het eerste been sneed vele hoogtes en was "pretty long". De volgende twee posten gaven geen probleem. Maar dan eventjes concentratie verlies en in plaats van naar 4 , hop op weg naar 10. Gelukkig nog ingezien of ik kon de volledige wedstrijd al vergeten. Dan naar 4 nog een misschien achteraf bekeken verkeerde wegkeuze, daar het groen niet zo groen bleek te zijn en perfect doorloopbaar. 7 En 8 waren geen probleem, buiten fysisch dan. Naar 9 had ik beter langs boven gegaan. Bij 10 heb ik geen tijd verloren (al was de post weg). 11 Was dan weer eventjes gas geven. Naar 12 eventjes verkeerd gezten , maar herpakt toen ik het padje tegenkwam. Bij 13 zat ik een 20tal meter te laag toen ik de geul tegenkwam. Het laatste stuk naar 14 was een helling waar mijn tong onder mijn schoen vast kwam te zitten. 15 Piece of cake. 16 Weer enkel gaten in mijn tong. Naar 17 mijn wat verslikt en post overlopen. Bij het aanvallen naar 18 een beetje te vroeg het bos ingedoken en onnodig op en neer moeten gaan. Bij 19 zaten we eral in en het relief bleek te lezen. Naar 20 zo snel mogelijk uit het wisselvallige relief proberen te komen en genaderd vanuit het noorden waar het beter lopen was. De laatste twee posten waren dan weer een formaliteit, al was het laatste been toch wat tegen gevallen en fysiek zwaarder dan verwacht. De schnitzel werd dan noch op 90% afgewerkt, wat juist genoeg was om zoonlief te verslagen. Ik heb genoten van het weer, ik heb lekker gelopen en het was een mooie baanlegging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten