zondag, maart 30, 2008

St. Vitherwald 30 maart 2008

Sankt Vith was vandaag the place to be, toch voor onze familie. Een mooie kaart, een mooie baanlegging en een af en toe met sneeuw bedekt bos.
Een mooi opwarming van 1.5km naar de start gelopen, dus de spieren wat goed opgewarmt. Omloop 3
Post 1 ging vlot, al was het direkt stijgen geblazen, de post zelf was wat moeilijker te zien (een put) met licht tijdverlies als gevolg. Post 2, lekker lang been waarbij ik de hele weg alles mooi kon thuisbrengen. Post 3 ook een lang been en het ging nog steeds vlotjes. Naar post 4 lichtjes afgeweken. Post 5 ging het eerste gedeelte redelijk vlot maar in de eindfase wat te veilige hoek gepakt en de droge gracht te ver van de post aangesneden. 6 Ging dan weer heel goed.


Naar 7 wat te veel oostelijk gericht en ietsje omgelopen rond de vegetatieielandjes. Post 8 compleet gemist, ik dacht dat ik redelijk goed zat maar zag opeens niet meer. 9 ging dan weer goed. Naar 10 weer wat afgeweken en door de zon en weerkaatsing de weg eerst als sneeuw aangezien. Dit was dan ook het stuk waar het bos nog vele restanten van de sneeuwval van de laatste dagen had, het was er trouwens ook veel frisser. Toch snel herpakt en post gevonden. Naar post 12 zat ik iets te hoog en wat te oostelijk. Naar post 13 me in de afdaling laten verrassen (te veel snelheid) en te ver gezakt met als gevolg dat ik terug naar boven moest klauwteren. Naar 14 wou ik eerst gewoon over de top gaan , maar afgeweken en dan maar via het pad en dan doorgestoken naar beneden. Post 15 liep ik eerst via het pad en daar na was het contouren geblazen. Opeens was het witte bos niet meer zo wit maar donkergroen en ik was zeker niet gedaald integendeel ik was zelf wat gestegen. Ik denk dat de kaart daar niet echt meer klopte en ik bleek niet de enige die dit dacht. Het werd dus vechten tegen de vegetatie en de steile helling. Uiteindelijk terug wit bos en kunnen doorlopen, slechts een 5-tal meter boven de post uitgekomen. Naar 16 was het kruipen naar boven . Toen het wat minder steil werd terug beginnen lopen, wat afgeweken maar geen erg. Naar 17 was de concentratie ineens volledig weg en verloor ik zeker 6 minuten toen ik het helemaal niet meer zag. Naar 18 was het niet moeilijk. 19 Was weer naar beneden eerst en wat te oostelijk uitgekomen, ik kon de kaart weer niet lezen maar ik wist dat ik op de juiste flank was en ook de juiste hoogte had ( eerste gedachte was dat de kaart weer niet klopte, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn zag ik) en ben gewoon op hoogte gebleven en heb zo mijn post aangelopen. Naar 20 heb ik weer als een kieken zonder kop gelopen en de laatste fout (2 minuten zeker) van de wedstrijd gemaakt.Daarna nog even geprobeerd de laatste energie op de schnitzel eruit te persen.
Na het nuttigen van enkele bekers de terugtocht naar het CC aangevat en nog een goede km losgelopen.