De training voor vandaag zit er weer op. Een leuke run met de hond (ook zij moet terug trainen) 6km aan 10,6 km/h. We zijn kalmpjes de afstand aan het opvoeren en de snelheid ook, maar we mogen niet niet te snel gaan, want de leeftijd speelt ook mee (van beide).

Enkele foto's van Zweden

O-Ringen 2008

Dag 1 Berga by, norra : hier heeft vooral post 1 me das omgedaan

Dag 2 Berga by, sodra : hier was post 1 en 2 de boosdoener

Dag 3 Närfjället : hier vooral post 2

Dag 4 Hundfjället : alles ging goed tot en met post 5, post 6 verkeerd en 9 ook

Dag 5 Lindvallen : post 1 (in 3 keer), post 5 (in 2 keer) en post 6 ( in ? keer en volledig leeg)

Technische trainingswandeling op zondag 20/07/2008

kaart Myrflodammen

Modelevent- O-Ringen Tjenjen 19/07/2008

De trainingsrace op de kaart Sälfjället:

Reeds enkele dagen terug van Zweden en het Mekka van het orienteren. Tot de conclusie gekomen dat het hier in België een stuk gemakkelijker is en dat ik nog veel moet bijleren. Ik heb ginder geknoeid en verkeerd gelopen tegen de sterren op. Maar ik heb zeker de moed niet laten zakken en heb gezocht tot ik alle posten had gevonden. Soms wat gemakkelijker dan heeeeel moeilijk. Ze zien me zeker nog eens terug in Zweden en hopelijk gaat het dan al wat beter.
Vandaag ook weer de eerste looptraining achter de rug.

Kaartsamples volgen.

De laatste "training" voor het vertrek naar Zweden is niet zo goed verlopen. De scoreloop op Koersel Fonteintje verliep niet zoals gepland, het was al heel lang geleden dat het nog eens zo slecht was. De ene fout na de andere.

Eindelijk, een drukke werkperiode is weer afgesloten. Eindelijk ook nog eens een ochtendtraining kunnen doen. Aangezien het weeral een een tijdje geleden was dat ik getraind had werd het rustig proberen (woensdag had ik mijn jaarlijkse sporttest hindernispiste moeten doen en de knie deed weer pijn). Dus rustig vertrokken, ik voelde een lichte pijn aan de linkerknie, die geleidelijk aan minder werd. Naarmate de tijd vorderde kwam ook het leuke gevoel weer terug "van lekker lopen en we zien wel waar we naar toe lopen". Na een kleine 50 minuten terug aan het kwartier toegekomen en een lekkere douche genomen en daarna begonnen aan de laatste werkdag voor het "jaarlijkse zomerverlof". Nu kunnen we uitkijken naar onze (de familie) eerste Zweedse o-ervaringen. O-Ringen here we come ...

4de Nationale te Behême

Nog een laatste nationale voor we op verlof vertrekken om in het buitenland te gaan orienteren. De benen waren niet super wegens te druk op het werk en dus geen training de voorbije week (alleen wat fietsen naar het werk).

Na een leuke opwarming van 2 km en looptechnische oefeningen vertrokken voor een lange loop. Post 1 ging vlot, naar 2 wat omgelopen. 3 Ging vlot. Het been naar 4 wat afgeweken wegens het donker groen in het vooruitzicht en een open wei die niet beloopbaar bleek. 5 Stelde me voor geen probleem, gewoon azimuth en op enkele meters ernaast uitgekomen. De post 6 zorgde dan wel voor wat problemen, gelukkig kon ik terug aan het einde van een natte gracht aanknopoen met de kaart en was ik terug vertrokken. 7 Was een gemakkelijke post. Het been naar 8 werd bewust via het pad gelopen en daarna volledige op de kaart doorgestoken naar de post. Naar 9 de open zone langs onder ontweken en zonder problemen verder. 10 Was een lang been van bijna 2 km en werd eerst via azimuth aangepakt. Ergens gebeurde er een kleine concentratiestoornis en ik dacht dat ergens anders was en de fout was gemaakt. Te ver gelopen, gelukkig nog gezien en herpakt. 11 Was niet zo moeilijk.

Naar 12 wat te veel gezakt en terug naar boven moeten klimmen. 13 Rustig genomen. Naar 14 gekozen om zoveel mogelijk langs het pad te lopen. Bij de doorsteek naar boven wat te scherp en aan een ander post uitgekomen en me laten verleiden om te gaan kijken. Bij het zien snel terug op weg naar de juiste post. Post 15 heeft me een beetje tijd gekost, daar ik de kaart niet echt goed kon lezen. Naar 16 een verkeerde wegkeuze gemaakt (het moogt daar gerust dubbel gearceerd worden) en wat tijd verloren met me erdoor te moeten worstelen. Naar 17 rustig gecontourd en post goed gevonden. Naar 18 het zelfde gedaan maar te veel gezakt en terug naar boven moeten klauteren. Het been naar 19 was niet moeilijk maar fysiek zwaar. Naar 20 was het spoortje volgen. En post 21 was nog even opletten om niet de verkeerde te pakken. Daarna was het nog even afzien naar boven en een laatste krachtinspanning werd nog gedaan in de schnitzel